Het jaartal weet ik niet precies meer (maar Johan vast nog wel). Bij mijn weten was het 1985. Er waren toentertijd nog twee echte brandweercommandanten in Utrecht, namelijk die van Utrecht en die van Zuilen. En als je commandant werd….dan was je dat voor jaaaaren.
Maar aan alles komt een eind, dus ook aan het commando van Peter van Bart. Zijn taken werden overgenomen door de ondercommandant Johan van Bilsum. Op zijn beurt werd Gerard de Vries de nieuwe ondercommandant. Zo’n commando-overdracht ging natuurlijk volledig in stijl en werd uitgevoerd door de Opperbevelhebber van de Brandweer, de burgemeester. In die tijd was dit mevr. Vos van Gortel.
Natuurlijk moest dit allemaal vastgelegd worden voor het nageslacht en aangezien ik een nieuwe camera had, werd dat natuurlijk mijn taak.
Helaas ging dit ook nog wel eens mis. Je kon namelijk niet altijd goed zien of de opname nou was gestart…of dat je hem nou juist had gestopt. En natuurlijk ging dit op zo’n belangrijk moment natuurlijk net fout. Er blijft maar een klein stukje film over, waarin we zien hoe de genodigden in de rij staan om de nieuwe commandanten te feliciteren. Omdat er ook een paar collega’s tussen staan die ons inmiddels ontvallen zijn, blijft het toch een kort en bijzonder filmpje die ik jullie niet wilde onthouden.
Een bijzonder jaarlijks evenement in de jaren ’80 was altijd het jaarlijks dagje uit. Geen feestavond of andere activiteit, maar er echt met zijn allen op uit, inclusief partner. Er werd dan ook een volledige dag voor uitgetrokken, dus je moest verlof nemen van het werkt. En dat had iedereen er graag voor over!
Ook de contacten die we hadden bij de collega’s van de brandweer Utrecht werden uitgenodigd om aan deze activiteit deel te nemen. En zo kon het dus gebeuren dat je samen met de regionaal commandant op een stoomtrein stond.
Eén van de eerste activiteiten waaraan ik mocht deelnemen, was een dagje Noord-Holland. Aangezien het korps nog uit ruim 60 mannen bestand (vrouwen waren nog geen lid van het korps) waren er 2 bussen nodig om ons allemaal te vervoeren. Het geklier begon natuurlijk al op de Burgemeester Norbruislaan. De bus bracht ons naar Enhhuizen voor een boot- en een stoomtreintocht waar we vervolgens een bezoek brachten aan het ‘Open Lucht-museum’. De dag werd afgesloten met een diner in een restaurant….maar toen was de batterij van de camera al lang leeg.
Dit was de tape waarnaar ik al die tijd gezocht heb. Mijn eerste open dag bij de brandweer Zuilen. Ik was 19, net bij de brandweer en trotse bezitter van een video 2000 camera, waarmee ik de hele wereld vast legde. Het was een bijzonder apparaat. Vrijwel niemand had nog een videocamera. Nadeel was wel…je had de videorecorder aan je schouder hangen…de camera was groot….en de batterij ging niet zo lang mee..maar hallo…ik kon alles vastleggen…en dat deed ik ook….vooral van de brandweer wat toentertijd mijn passie was.
Lang heb ik gedacht dat deze tape verloren was gegaan, maar onlangs vond ik hem dus op de vliering in een oude doos. Helaas is de tijd aan de kwaliteit te merken. Het is een tape die inmiddels 40 jaar oud is!
Wat ik nu zie, zijn brandweermannen die trots zijn op hun hobby en dit graag willen showen aan de inwoners van Zuilen. Ik zie ook dat de techniek in de jaren in een treinvaart is verbeterd. Zoals we een open dag in 1985 organiseerden zou nooit meer in 2025 kunnen geschieden, en maar goed ook! We horen de stem van Jan Kooy, die vanaf het dak van de oude kazerne (borstelfabriek) live commentaar levert op hetgeen onder hem geschied. Maar ook Ben van Es en Martin Heidenis zijn te horen of te zien. Sloopauto’s werden in de Vecht gegooid, zonder overpeinzing hoe we dat ding er ooit weer uit zouden krijgen (oefenen was niet nodig). De kraan op de toenmalige HV was namelijk veel te licht om een auto vol met water er weer uit te takelen. We zien duikers actief, terwijl de (plezier)vaart gewoon door gaat. Toch lukte het ons het voertuig aan wal te krijgen en werd het deze vervolgens in ‘de fik’ gestoken, waardoor de bezoekers volop in de rook stonden….en wij….en zij….vonden het geweldig. Maar wij hadden (toentertijd) gewoon nog perslucht op. (zelfs dat noemen we nu anders)
Ik ben echt benieuwd hoe een open dag er over 40 jaar uitziet. Toevallig was ik vandaag bij de open dag van de Brandweer Maarssen en niets deed me herinneren aan de open dag van de brandweer Zuilen van toen, behalve dat de mannen en vrouwen nog net zo trots waren… En op één ding na… een jonge spruit van Baart van 19 jaar oud in zijn brandweerpakkie…net zoals ik toentertijd….en ik voelde me ook trots. Net zoals mijn vader waarschijnlijk ook gevoeld moet hebben toen hij zag dat zijn spruit een carrière bij zijn korps was gestart. Niet wetende dat er meer kleinzoons zijn voorbeeld zouden volgen.
Dit jaar is er op 20 september wederom een open dag van de Brandweer Zuilen… 40 jaar na dato…ik kan alvast verklappen dat deze grootser en anders zal zijn als in 1985. Ik heb op deze video veel oud-collega’s gezien die ons inmiddels ontvallen zijn, maar gelukkig zijn velen er nog wel…wie heeft er immers nooit van Emile Mazurel gehoord. Emile, herkenbaar aan zijn nekflap die altijd omhoog stond. Het zou leuk zijn ze op deze open dag opnieuw te ontmoeten. Sterker nog. Er wordt aan oud-leden van Zuilen gevraagd of ze een actieve bijdrage kunnen leveren aan de open dag van 2025! Hiervoor kun je je aanmelden via info@oudvuur.nl . We (ik) hoop je dan te kunnen ontmoeten! Dus Emile! Laat je zien/horen. Ik ben benieuwd hoe het met jou en al die andere oudleden inmiddels gaat! Het zou leuk zijn al we gelijk een bijdrage aan een nieuwe open dag zouden kunnen bijdragen met zijn allen (en de verhalen van 1985 nog eens zouden kunnen ophalen)
Opnames die bijzonder dierbaar blijken, is er eentje uit 1986. In de tijd dat de korpsen elkaar bezochten tijdens een oefentocht. Zover ik mij nog kan herinneren was er nog geen organisatie zoals de VRU, BRUL of dergelijke. Elkaar ontmoeten deed je vaak door iets ludieks. Tijdens de oefentocht werden diverse kazernes bezocht en moesten allerlei opdrachten worden uitgevoerd. De prijsuitreiking vond altijd plaats in de kantine van de Veemarkthallen. In die tijd zowat een reserve-kazerne, want de brandweer kwam er dikwijls voor verschillende doeleinden zoals examens en feesten.
Wat de beelden extra bijzonder maken, is het feit dat er dierbare collega’s op te zien zijn die ons inmiddels zijn ontvallen. We zien namelijk Bart van Keulen en Ben van Es. Extra bijzonder, omdat van Ben vrijwel geen bewegend beeld is te vinden.
Bij het opruimen van de vliering kom je nog wel eens wat tegen. En soms blijkt het een verrassing wat er in verhuisdozen is verstopt. Een plunjebaal met oude uitrukkleding, laarzen en een helm…maar ook oude piepers werden (opnieuw) ontdekt. Ooit eens gebruikt voor een spreekbeurt van mijn zoon op de basisschool (hij is inmiddels bijna 20). Tot mijn verrassing vond ik ook een doos met oude videobanden
Een aantal jaren geleden heb ik al eens al mijn videobanden gedigitaliseerd en op YouTube geplaatst, zodat de kwaliteit niet verder kan verslechteren. Het kostte mij die tijd enkele weken om de kostbare en emotionele herinneringen te bekijken en te verwerken. Oude videobanden moesten eerst tientallen keren ‘heen en weer’ worden gespoeld, omdat het tapemateriaal door het verteren aan elkaar begon te plakken. Nu trof ik dus videobeelden aan, waarvan ik uit was gegaan dat de beelden verloren waren gegaan…..Niet dus.
Bij het bekijken van de vaak wat slechte beelden, heb ik wel een aantal malen moeten ‘slikken’. Naast beelden van mijn familie, kwam ik ook veel beelden van de (jeugd)brandweer tegen. Heel veel collega’s zijn ons inmiddels ontvallen. Het is dus (mij) heel dierbaar om te kunnen zien dat een aantal van hen nog zijn vastgelegd. Met name de beelden van Ben van Es. Ik weet van zijn dochter dat er nauwelijks bewegende beelden van hem zijn. Ik heb ze dus wel, hoewel ze van erbarmelijke kwaliteit zijn..ga ik ze toch binnenkort op deze website plaatsen, omdat ik weet dat het voor een aantal mensen heel belangrijk is.
Hier in ieder geval de eerste aflevering. In deze beelden van 1979 is te zien hoe de Jeugdbrandweer Zuilen voor de allereerste keer naar het internationale jeugdkamp in Oostenrijk gaat. We worden opgevangen in Pechtelsdorf en Brunn am Gebirge…De contacten leverden jarenlange vriendschappen op tussen de korpsen, maar ook tussen personen onderling. Op de beelden is bijvoorbeeld Josef te zien die zeer bevriend is geraakt met onze Hans van Westendorp. Helaas is Josef niet meer….evenals vele anderen op de beelden. De beelden zijn een vakantiefilm van mijn ouders, die graag met de activiteiten van de jeugdbrandweer mee gingen. Er zijn dus ook wat kiekjes uit de privésfeer in opgenomen, zoals het hotel waar ze verbleven. In het filmpje is wat muziek geplaatst wat mogelijk problemen met het afspelen in verband met auteursrechten. Mocht je de video niet kunnen openen…laat me dat dan even weten via info@oudvuur.nl zodat ik dit kan oplossen. Laat vooral in de comments van deze pagina achter, wie je gezien denkt te hebben en wat je van de beelden vond.
Recente reacties